Dit is de dag waarvan Lyda en ik wisten dat hij eens zou moeten komen en Loki had er misschien op gehoopt en nu is het zover en snapt hij het nog niet helemaal.
Het is de dag waarop hij zélf mag beslissen of hij naar buiten wil.
De luikjes tussen keuken en bijkeuken en tussen schuur en buiten heb ik naar boven geplakt met tape.
Bij het luikje tussen bijkeuken en schuur kreeg ik dat niet voor elkaar dus die deur staat nog steeds op een kier.
Loki had het eind van de ochtend snel door, dat hij door de open luikjes kon.
Hij kwam ook weer terug.
Daarna ging hij niet van de vrijheid profiteren maar bracht de middag slapend op zijn toren of op bed door.
Een kwartier geleden wou hij weer naar buiten en deed toen of hij niks snapte van die open luikjes.
Dus: toch maar deuren opengehouden.
Nu zit ik boven en hoor hem binnenkomen.
Gewoon, door de luikjes.
“If you love somebody set them free” en hoop dat ze *niet* onder een auto lopen.
Geef een reactie