Wanneer ik om vier uur opsta (de jetlag is niet misselijk dit keer) komt Guus net via het kattenluikje de keuken binnen met een lekker hapje in de bek.
Ik complimenteer hem uitvoerig en hoop van harte dat hij het hapje van kop tot staart zelf opruimt(eet).
De kop vindt Guus een delicatesse.
De rest vindt hij ‘minder’.
Zodat ik die nu mag opruimen.
Onze kater Guus heeft gisteravond hetzelfde gruwelijks gedaan! Dank voor het verslagje en de foto´s!