Wat een dag (en hij is pas begonnen)

Ik zal R. vanochtend tegen negen uur ophalen en ergens heen brengen.
TomTom zegt dat ik er 40 minuten over rijd wat me in de spits optimistisch lijkt dus leg ik het voor aan Routenet.
Dat garandeert me dat als ik om tien voor acht vertrek, ik om tien over half negen ter plaatse ben. Dan heb ik nog een extra marge om het gegarandeerd te halen.

Dus wil ik bij donker de knagers en eenden voeren en het kippenhok open doen.
Waartoe ik met in de linkerhand een emmer brood en in de rechterhand een zak knagersvoer de deur uitstap en hard onderuit ga omdat het houten opstapje bij de drempel is losgeraakt.
Smak! in de modder op het terras. Op de rechterheup die blijkbaar nog stevig is want: niet gebroken.

Snel iedereen gevoerd, me omgekleed en om tien voor acht in de auto.
Alles gaat goed tot de N246 (dat is 7 minuten later) waar we stil staan omdat -jawel- de brug open is.
Maar, denk ik, straks draai ik de A8 op en dan trek ik door.
Strak plan.
Ware het niet dat de A8 zó vol staat dat wanneer dat stoplicht op groen springt niemand meer erbij kan zodat we noodgedwongen stil blijven staan.

Het is nu half negen en ik bel R.: dit wordt niks.
Daarna schuifel ik in de file over de A8 (kon geen kant op, stond immers voorgesorteerd) tot ik er een half uur(!) later pas weer af kan naar de A7.

Onderweg erg gelachen om dit waarschuwingsbord.
Max 50 km. We wreven op dat moment in onze knuistjes van vreugde als we de 10 km haalden.