Morgen ben ik jarig.
Ik was niet van plan het hier te verzwijgen (er staat zelfs al een boeket voor mezelf klaar dat even na middernacht on line komt).
Maar ik doe er niets aan.
Geen gebak, geen visite, geen kadootjes.
Behalve misschien van de buurvrouw die dit nu leest en die dan een fles wijn uit haar voorraad rukt.
(altijd welkom natuurlijk)
Ik zit te denken over wat ik leuk zou vinden. En dat is *niet* een (volgens anderen) mooi boek – waar ik door tijdgebrek toch niet aan toe kom.
Of een mooie cd – waarvan ik al bij het tweede nummer denk dat het niets is voor mij.
Wat ik leuk vind: in het algemeen, niet speciaal nú is waardering voor mijn werk.
Vandaag bv (nou ja: gisteren, maar vandaag staat het er) schreef ik een verhaal op Fanlog. Ik was er lang mee bezig, ik dacht er veel over na en toen was het klaar en toen waren er drie aardige bevriende mensen die ‘goed zo, Jeanne’ erbij commentten. En die commentjes zijn ook al weer weg omdat we sindsdien op een ander script zijn over gegaan.
Zodat ik nu hard heb gewerkt aan iets waarvan ik zélf gisteren nog dacht: ‘best goed’. En waarop nu *niemand* positief reageert.
Een positieve reactie is dus wat ik leuk zou vinden. En die kun je niet afdwingen.
Maar die is me zó veel meer waard dan ‘gefeliciteerd met je verjaardag, geniet ervan!’
Aangezien ik niet blij ben met mijn verjaardag en er zeker niet van ga genieten.
Renesmurf zegt
Je kan het zo zien:
Een radioprogrammamaker doet ook zijn uiterste best, en als het afgelopen is luisteren de luisteraars alweer naar het volgende.
Het leven is vluchtig, wat je ook doet, doe het vooral voor jezelf.