Watje!

Ik had het al over boek + landkaart van Death Valley.
Die ik *niet* durf terug te vragen.
Waarom niet? omdat ik die man een genant moment van ‘sorry = zoek of = beschadigd’ wil besparen.

Ik geef iemand een boek dat ik las dat ik goed vond en dat deel 1 is in een serie.
Zij zegt dat ze het wel wil proberen mn omdat het deel 1 is in een serie.
DUS koop ik deel 2 en 3 ook als paperback en niet voor mijn kindle hoewel ik komende week graag deel 2 op die kindle zou hebben gelezen maar ik voel me nu verplicht deel 2 en 3 voor haar beschikbaar te hebben.
(goeie kans dat ze het boek niks vindt en dan heb ik gewoon voor niks teveel geld uitgegeven)

Iemand heeft een briljant plan om X een mooi Liber Amicorum kado te doen en kan ik vast wat mensen aanschrijven.
Tuurlijk kan ik dat!
Ik stel de invitatiemail op.
Ik kies de meest likely suspects.
Ik zeg: als jij nou de Nederlanders benadert, schrijf ik alle buitenlanders aan.

Maar dan blijkt hij niet te weten wie te benaderen dus… kan ik dat ook nog even doen?
Of anders gaat het gewoon met een kettingbrief.
Dat laatste lijkt me een waardeloos idee en opeens valt bij mij het ’tot hier en niet verder’-kwartje.

‘Je moet vooral niet meer doen dan je wilt’ schrijft hij nog en ik zet zakelijk op een rijtje dat zoals het nu zou uitkomen ik 90% van het werk zou doen en dat me dat niet eerlijk lijkt verdeeld.
‘Niet meer doen dan je zelf wilt!’ herhaalt hij en ik, zeker dat op die (zijn) manier het niks wordt ben ik nog even in de verleiding de schouders eronder te zetten maar denk dan NEE.

Dat ‘nee’ moet ik vaker leren.