Week 3 ziet het fenomeen dat mijn kuch *iets* afneemt terwijl mijn neus fulltime begint te druipen.
Google heeft geen idee hoe dit kan en ik ook niet.
Wel ben ik opgewekter.
Heb er weer een beetje zin in.
De opgewektheid voltrekt zich in Kingman en Boulder City.
Halverwege de week – na een (kort) bezoek aan het geheime Boulder City pet cemetery – zie ik voor het eerst wat kleur op mijn wangen.
Een dag later zijn de kuch en het gesnuif opeens -vrijwel- verdwenen en strompel ik niet meer om het middaguur mijn motelkamer binnen om te maffen maar red ik het tot wel twee uur.
Jammer dat de vakantie nog maar 1 week duurt.
Ik hoop dat je die laatste week dan maar driedubbel zal genieten van alles wat je nog gaat ondernemen!! En . . . . . goeie reis terug.