De verleiding te blijven liggen is vanochtend groot, maar wordt verslagen door mijn plichtsbesef.
Zodat ik om half zeven opsta en om zeven uur Radio 1 Journaal luister opdat ik erover kan Fanloggen.
Op mijn stuk komt geen enkele reactie.
Niet van een luisteraar/lezer, niet eens privé van een boze NOS-ser omdat ik Catrien Straatman weer eens heb afgekat.
(Wat overigens zeer zelden gebeurt, boze mail van boze NOS-sers, maar op dagen dat ik me afvraag waar ik het allemaal voor doe lijkt het me opeens erg aantrekkelijk)
Dan douchen. Kippen en knagers en wat er verder in de tuin is voeren.
Half uur bellen en stoom afblazen met R.
Tien uur: verder werken (gisteren ook al zes uur) aan zondagverhaal voor Fanlog. Mooie bijdragen zijn het. O.a. van John Sarbach die in Bangkok was toen daar de rellen losbarstten. Hij stond net z’n koffer te pakken om naar het vliegveld te gaan toen nieuwe vriendin Ying zei ‘honey, you look’ en wees op de tv met beelden van mensen in gele t-shirts die datzelfde vliegveld bezet hielden.
Tuurlijk belt de verslaggever direct de NOS (en wat er toen gebeurde lees je morgen).
Om half twee zie ik sterretjes maar het artikel staat klaar.
Ik rol in bed en vraag Hansje het na te kijken op tikfouten (ze vindt ze niet).
Om drie uur sta ik nog steeds uitgeput weer óp en stel vast dat de dag voor mij (geen nachtuil) al bijna voorbij is.
Wat zou het leuk zijn als er morgen allemaal enthousiaste reacties op mijn Fanlog-verhaal kwamen behalve die van de (ook nog eens vaak door mij onder druk gezette) usual suspects.
Droom-droom.
Geef een reactie