@ roelof: jeetje jij hebt wel goed rondgekeken. Keek je naar de film of alleen naar dit beeldje?
Vizsla’s worden gebruikt voor de jacht en aanleg en werkeigenschappen zijn dus belangrijk voor dit ras. Voor een nestje wordt dus aan alle voorwaarden voldaan op het gebied van exterieur en werkeigenschappen. Daarvoor moet dus getraind worden, en worden wedstrijden gelopen. Aangezien deze fokster al tientallen jaren met het ras bezig is, zijn er dus ook al heel wat wedstrijden gelopen (en gewonnen).
Voor mij hoefde het ook allemaal niet, maar in ieder geval is hier dus geen sprake van ‘even twee hondjes bij elkaar brengen voor een nestje’.
Van Wikipedia (het laatste zinnetje vind ik erg leuk):
Vizslas are very high energy, gentle-mannered, loyal, caring, and highly affectionate.
They quickly form close bonds with their owners, including children. Often they are referred to as “velcro” dogs because of their loyalty and affection.
They are quiet dogs, only barking if necessary or provoked. Sometimes when these dogs feel neglected or want something, they will cry.
They are natural hunters with an excellent ability to take training. Not only are they great pointers, but they are excellent retrievers as well.
They will retrieve on land and in the water, making the most of their natural instincts.
However, they must be trained gently and without harsh commands or strong physical correction, as they have sensitive temperaments and can be easily damaged if trained too harshly.
Vizslas are excellent swimmers. Like all gun dogs, Vizslas require a good deal of exercise to remain healthy and happy.
The Vizsla thrives on attention, exercise, and interaction. It is highly intelligent, and enjoys being challenged and stimulated, both mentally and physically.
Vizslas are very gentle dogs that are great around children.
The Vizsla wants to be close to its owner as much of the time as possible. Many Vizslas will sleep in bed with their owners and, if allowed, will burrow under the covers.
Ja dat is helemaal mijn Velpon hondje 😉 Er staat niet bij dat ze niet ruiken trouwens! Na een van de Youtube filmpjes kwam een tijdje eenfragment van 101 dogs over de Vizsla en daar werd het wel genoemd.
Trouwens, Soesje was meer een Velpon hondje dan Ziva. Herinner je je nog de foto van Soes op de laptoptas naast me bij het bureau. Dat maakte Soes zo bijzonder en misschien nog wel iets specialer dan Ziva die natuurlijk toch al een hele geschiedenis heeft.
@ jeanne: soesje was toch het pupje dat ik kort had voordat Ziva kwam? dat hondje moest ik toen socialiseren. vond het erg rot dat ze uiteindelijk weg moest, maar het was toen de beste beslissing. en…. daardoor kwam ziva! beertje was een border collie 😉 da’s ook een soort velpon hondje.
Natuurlijk – herinner het me nu weer (Soesje).
Het is een beetje raar om te zeggen maar ik ervaar Ziva via jouw verhalen en foto’s en filmpjes ook als een verrijking van *mijn* leven.
@ jeanne: ik vind het leuk te horen dat je geniet van de beelden van en over ziva en de kleintjes. Ik hoop zo dat het allemaal weer goed gaat komen en dat ze ove een paar maanden weer topfit en glimmend is. Kan nauwelijks aan haar denken en naar haar kijken 🙁
Die knuffels hebben de 7 doedeldoren niet nodig. Zou Ziva die plank vol wedstrijdbekers met eerdere broedsels hebben gewonnen?
Hier kan ik dus uren naar kijken
@ roelof: jeetje jij hebt wel goed rondgekeken. Keek je naar de film of alleen naar dit beeldje?
Vizsla’s worden gebruikt voor de jacht en aanleg en werkeigenschappen zijn dus belangrijk voor dit ras. Voor een nestje wordt dus aan alle voorwaarden voldaan op het gebied van exterieur en werkeigenschappen. Daarvoor moet dus getraind worden, en worden wedstrijden gelopen. Aangezien deze fokster al tientallen jaren met het ras bezig is, zijn er dus ook al heel wat wedstrijden gelopen (en gewonnen).
Voor mij hoefde het ook allemaal niet, maar in ieder geval is hier dus geen sprake van ‘even twee hondjes bij elkaar brengen voor een nestje’.
Van Wikipedia (het laatste zinnetje vind ik erg leuk):
Vizslas are very high energy, gentle-mannered, loyal, caring, and highly affectionate.
They quickly form close bonds with their owners, including children. Often they are referred to as “velcro” dogs because of their loyalty and affection.
They are quiet dogs, only barking if necessary or provoked. Sometimes when these dogs feel neglected or want something, they will cry.
They are natural hunters with an excellent ability to take training. Not only are they great pointers, but they are excellent retrievers as well.
They will retrieve on land and in the water, making the most of their natural instincts.
However, they must be trained gently and without harsh commands or strong physical correction, as they have sensitive temperaments and can be easily damaged if trained too harshly.
Vizslas are excellent swimmers. Like all gun dogs, Vizslas require a good deal of exercise to remain healthy and happy.
The Vizsla thrives on attention, exercise, and interaction. It is highly intelligent, and enjoys being challenged and stimulated, both mentally and physically.
Vizslas are very gentle dogs that are great around children.
The Vizsla wants to be close to its owner as much of the time as possible. Many Vizslas will sleep in bed with their owners and, if allowed, will burrow under the covers.
Ja dat is helemaal mijn Velpon hondje 😉 Er staat niet bij dat ze niet ruiken trouwens! Na een van de Youtube filmpjes kwam een tijdje eenfragment van 101 dogs over de Vizsla en daar werd het wel genoemd.
Trouwens, Soesje was meer een Velpon hondje dan Ziva. Herinner je je nog de foto van Soes op de laptoptas naast me bij het bureau. Dat maakte Soes zo bijzonder en misschien nog wel iets specialer dan Ziva die natuurlijk toch al een hele geschiedenis heeft.
@mariette: nee, Soes herinner ik me niet.
Wel Beer.
@ jeanne: soesje was toch het pupje dat ik kort had voordat Ziva kwam? dat hondje moest ik toen socialiseren. vond het erg rot dat ze uiteindelijk weg moest, maar het was toen de beste beslissing. en…. daardoor kwam ziva! beertje was een border collie 😉 da’s ook een soort velpon hondje.
Natuurlijk – herinner het me nu weer (Soesje).
Het is een beetje raar om te zeggen maar ik ervaar Ziva via jouw verhalen en foto’s en filmpjes ook als een verrijking van *mijn* leven.
@ jeanne: ik vind het leuk te horen dat je geniet van de beelden van en over ziva en de kleintjes. Ik hoop zo dat het allemaal weer goed gaat komen en dat ze ove een paar maanden weer topfit en glimmend is. Kan nauwelijks aan haar denken en naar haar kijken 🙁