Het zegt vast meer over mij dan over de hartelijke wensers maar ik *krijg* wat van al die i-h-a wensers op de sociale media.
Die zomaar zgn spontaan iedereen een hoop goeds gaan wensen.
Ik ben bereid aan te nemen dat het komt uit een warm hart.
Ik snap alleen niet waarom ze denken dat wanneer mensen (ik bv) dat lezen, dan denken ‘o wat fijn! X wenst een paar honderd en soms een paar duizend mensen die ze een beetje of amper of in het echt zó weinig kent dat ze ze niet zou hérkennen wanneer ze ze op straat zou tegenkomen Fijne Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar!’
Moet ik dan denken: WOW! mijn dagen en wat zeg ik, mijn volgend jáár is weer goed nu me dit is gewenst? door deze X en door Y en door nog wat letters uit het alfabet?
Zoals gezegd: het zal heus aan mij liggen maar ik vind het iets arrogants hebben.
Alsof jóuw in het wilde weg de wereld ingegooide wens anderen góed zou moeten doen.
Van mij ieg geen wensen.
Behalve missch dat het tuig dat tóch vuurwerk gaat afsteken de dieren niet te erg aan het schrikken maakt.
Geef een reactie