Werelden

Ik eet met een aardig iemand die tot een paar jaar geleden niet aan email deed.
Wanneer we naar mijn auto lopen vertel ik dat ik laatst bij bol.com iets zat op te zoeken en tot mijn blije verrassing zag dat lezers daar mijn boek de hemel in prezen. Met 5 sterren en dat het las als een trein.

“Bol com?” zegt hij. En hij heeft er dus écht nog nooit van gehoord.
Eerder probeerde ik hem al eens te vertellen over weblog en Fanlog en hyves.
Maar het is als… ja, als wát? Ik wou iets zeggen als ‘vertellen over een rare stam in Afrika’.
Maar zelfs dat is minder ‘raar’.

Thuis zet ik de computer aan.
Ik heb mail: Let’s hyve!
Iemand die ik niet ken (althans: de naam doet geen bel rinkelen) wil Hyves-vriend met me worden. Zonder toelichting. Zomaar: wil je ja/nee.
Ik zoek hem op. Hij heeft een summier profiel en geen fotootje maar een logo.
“Kennen wij elkaar ergens van” krabbel ik – direct afwijzen is zo bot.

Twee werelden. Allebei de mijne en allebei ook niet.