Ik ben, denk ik, een makkelijke werkgeefster voor een werkster.
Ik ga niet met het vingertje over de bovenkant van de schilderijen om te controleren of die wel zijn afgestoft. Ik doe zelfs niet moeilijk wanneer er vrijwel *niets* wordt afgestoft.
Als het huis optisch schoon lijkt vind ik dat schoon zat.
Zo kan het gebeuren dat ik opeens ontdek dat zich op een bepaalde plek al jaren vuil gruwelijk heeft opgehoopt. Dan zeg ik -vandaag- tegen mijn werkster dat ik stom toevallig (dat is ook zo) iets van zijn plaats heb getild en daaronder een hoop vuil zag en zou ze zo goed zijn om – in dit geval – een keukenla eens te soppen.
Waarbij ik ter illustratie van waar ik vuil zag 1 bakje uit die la optil: het witte plastic bakje rechts.
Vanavond zoek ik iets in die la, kan het niet vinden, dingen zitten wat klem en ik denk: bij het terugzetten 
na het soppen heeft ze de bakjes misschien wat gewrongen tegen elkaar gezet.
Dus til ik op.
En zie dat onder het witte bakje de la betrekkelijk schoon is.
Maar ontdek ik door het verschuiven van de ándere bakjes een hoeveelheid prut 
waar zelfs deze slons helemaal beroerd van wordt.
En helaas is deze slons inderdaad een ‘makkelijke’ werkgeefster die heel af en toe probeert duidelijk te zijn dat ze écht hecht aan het schoonmaken van iets speciaals.
Maar de keren dat dat tot schoongemaakt resultaat leidt zijn te verwaarlozen.
Wat niet wegneemt (en dat is nu het probleem) dat ik om zo’n Jantientje-van-Leiden als vandaag wél goed woest word.
Natuurlijk word je daar boos om. Je mag toch zeker verwachten dat een werkster de boel schoonmaakt en als je dan nog specifiek aangeeft dat je iets echt schoon wilt hebben dat ze dat dan in ieder geval doet. Of is het iemand waar je tegen moet zeggen dat ze 1 alle spullen uit het laadje moet halen, 2 dan het hele laadje goed uit moet soppen en dan 3 alle dingen uit een bakje halen, 4 het bakje goed moet soppen en dan de dingen weer terug enz enz. Een beetje werkster moet dat toch ingeprogrammeerd hebben. Boosheid niet vergeten en het de volgende keer toch even over hebben (en eisen dat het laadje ook daadwerkelijk schoongemaakt wordt)
Zei zij stoer….
Ze begrijpt de opdracht heel goed.
En ik heb intussen bedacht hoe ik het ga aanpakken.
(laf)
“Ik vroeg je vorige keer om het laadje schoon te maken en toen liet ik je die ene plek zien.
Ik ben bang dat ik niet duidelijk was, ik bedoelde dus het héle laadje.
Zou ja, als je kans ziet en tijd over hebt dit keer heel misschien…. etc”
Stoer, hè?
Oef, echt stoer…;-)
Maar als je het belangrijk vindt dat het schoon wordt, zou je dan misschien toch nog niet ietsje stoerder moeten zijn en zeggen dat je wilt dat ze het vandaag helemaal schoonmaakt.
Tenzij jij natuurlijk de andere dingen die ze ook moet schoonmaken binnen de tijd dat ze bij jou is belangrijker vindt.
En nu ga ik heel stoer worden (oef, knikkende knieën)
laadje leeghalen, stofzuiger erbij en het ff snel zelf doen.
Of is dit meer mijn laffe methode. Zelf doen en er dan helemaal niet meer over praten… of terloops even opmerking maken oid.
@ Jeanne: lijkt me een heel adequate aanwijzing. Ze zal vast goede redenen hebben gehad om te doen zoals ze deed, maar dat was niet wat jij wilt dus vraag je het haar nog een keer.