Whitney Houston is dood.
Wanneer draaide jij voor het laatst een plaat van haar?
Bekeek je haar op YouTube?
Zelf keek ik een paar dagen geleden op de site van de Telegraaf naar schan-de-lij-ke foto’s van de zangeres.
Straalbezopen in een nachtclub.
(ja, daar kijk ik soms naar, net als naar ‘voor de botox en erna’)
Ik herinner me Whitney Houston van toen ik begin 30 was.
Ik vond haar hartstikke leuk.
Ik herinner me 1 nummer waar ze in een soort doolhof opgewekt rond danste.
Ik herinner me een ander nummer dat ik zag toen ik (in m’n eentje) in Amerika was.
‘The greatest love of all’.
Over van jezelf houden.
Nog steeds erg mooi.
Maar om nou zoals al die bla-bla-sterren op twitter te jammeren dat m’n hart breekt: nee.
Ergens eind jaren 80 ben ik naar een concert van Whitney geweest en kon haar persoonlijk ontmoeten voor en na het concert. De indruk die ze toen op me maakte herinner ik me nog goed…een levendige en geweldige jonge vrouw die nog een hele mooie cariere voor zich had. Helaas kwam daar Bobby Brown in het spel en ging het snel berg afwaarts, zowel prive als muzikaal. Halverwege de jaren 90 heb ik haar nog regelmatig in AMerika gezien bij concerten en heb ik haar weer kunnen ontmoeten. Van alle foto’s die er toen gemaakt zijn heb ik er enkele nog aan de muur hangen, wt rest zijn de fantastische herinneringen die ik aan haar heb en de geweldige muziek. Jammeren op twitter over haar dood doe ik niet, geschokt was ik wel toen ik het gisteren hoorde.
Het trieste van dit alles is dat er in Amerika dus echt mensen zijn die smulden van haar verdriet, die de ene veroordeling na de andere hadden maar dat er maar bitter weinig mensen waren die haar de kracht en de steun konden geven die zij ongetwijfeld nodig had om op het rechte pad te blijven.
Nee…ik blijf mijn herinneringen aan haar koesteren, net zoals haar prachtige stem.
Ik hield van haar, niet voor wat zij was, maar voor wat ik was, toen ik bij haar was…
Wat een prachtig In Memoriam, Henk.
Als ik dat hoopvolle liedje weer hoor en dan besef hoe deze mooie vrouw is gestorven dan schiet ik wel vol.
Ik voel vooral weemoed voor mezelf ’toen’ merk ik.
Wat Henk ook beschrijft in de laatste zin (hoewel hij het denk ik anders bedoelt).
Ik zie me nog in dat goedkope motel in Amerika zitten en op de kleine televisie MTV met dit liedje.
Dat kleine meisje dat vanuit de coulissen het podium oploopt.
‘Learning to love yourself is the greatest love of all’
Laten we deze zin onthouden! Prachtig en soms o zo moeilijk.