Vorige week deed deze pleaser weer eens wat spulletjes kado.
Had aangekondigd dat ik dat wou doen. Was er belangstelling? jazeker! dús doe ik ze in de brievenbus.
De privé-brievenbus, niet die van PostNL die mijn goede gaven mogelijk zou zoek maken.
Reactie? Geen.
Vandaag sta ik bij de slager.
Naast mij staat een vrouw met een klein kind, een peuter.
Het kind krijgt een plakje worst.
De vrouw zegt: “En wat zég je dan?”
Verdomd! het bestaat nog! mensen die aan beleefdheid doen en hun kinderen ook zo opvoeden.
Ik beheers me en zeg niet iets als ‘daar gaat ze haar hele leven voordeel van hebben, van die opvoeding’.
Maar ik dénk het wel.
Geef een reactie