Vanochtend toen ik beneden kwam was er geen cavia te zien.
Weggestopt onder het hooi.
En eerst denk ik: slaapt mogelijk uit en daarna ‘dood’.
Waarna we samen een moeizame dag doormaken waarop ze eerst 1 plakje komkommer eet en dan he-le-maal niks meer.
En ze steeds dieper weg kruipt onder het hooi.
Tussendoor bied ik hapjes aan. Die ze niet blieft.
En dan opeens: een stukje andijvie is weg.
En daarna: een bakje vol helemaal nieuw, duur, caviavoer met stukjes andijvie en witlof en komkommer en tomaat en appel en brood. Ze eet gretig. Staand op de achterpootjes.
Ik sluip weg.
En Cieltje eet.
Ik ben zo ongelooflijk opgelucht.
*blij*
Dat klinkt héél goed! 😀
Dit gaat de goede kant op.
Wat een opluchting voor jullie.
Yes!!!!!
Gelukkig. Nog even verder aansterken en ze kan zo weer bij de anderen! Ik blijf duimen.
Kan me de opluchting helemaal voorstellen!
Nou dat kan ik me heel goed voorstellen, wat een ellende voor zo’n caafje en wat een spanning voor jou….gelukkig eet ze weer en hoop ik dat ze heel snel opknapt en weer lekker naar buiten kan