Door omstandigheden zit ik wat krap.
Gewoonlijk plunder ik dan de spaarrekening waarop nog steeds geld staat – wel minder dan vroeger maar nog steeds ‘geld’ en geld kun je overhevelen.
Dus log ik vorige week donderdag in op mijn Aegon-spaarrekening.
Althans – dat wou ik.
Maar ze hebben een nieuw systeem en nu moet ik een nieuwe inlog aanvragen.
Dat kán per mail maar dan is die maar 3 uur geldig en ik heb een afspraak met mijn mondhygiëniste en ga aansluitend boodschappen doen en weet niet of ik op tijd terug ben.
Dus kies ik voor: stuur maar op.
Dat zullen ze doen: binnen drie werkdagen.
Ik hóóp nog even dat ze wel ‘drie werkdagen’ zeggen maar dat ze de brief direct op de post doen.
Dat doen ze niet.
Zodat ik net een uur zoet zegeltjes van de Plusmarkt heb zitten plakken en nu met zeven volle boekjes naar de winkel kan.
Waarvan ik geld overhoud waarmee ik bij de Keurslager naast de Plusmarkt rosbief kan kopen voor Guus.
Wat ben ik blij dat ik niet écht arm ben.
En wat boft die Guus! Rosbief 🙂 ! Mooi van je dat je daarvoor zegeltjes plakt. Ik ben met je eens dat het inderdaad heerlijk is om niet echt arm of hongerig te zijn! Dat besef ik ook heel vaak. Een beetje creatief zijn om aan geld te komen af en toe is niet zo erg.
Rosbief is een must om de hartkwaal-pilletjes naar binnen te werken.
In de ochtend.
En dan ’s middags verstoppen in een extra lekker nat blikje.
Haha, tis een dagelijkse strijd, maar Guus profiteert er mooi van 😉