Zelfbediening

Wanneer ik door de kamer loop hoor ik knaaggeluiden onder deze stoel.
Ik kijk en zie Loki me (schuldbewust?) aankijken.
“Mag wel” zeg ik geruststellend, denkend dat hij eindelijk een muis te pakken heeft.

Later ga ik toch eens kijken en vind dit.
Eerst denk ik: zou hij dat uit de vuilnis hebben gevist? maar het ene zakje is niet eens echt opengescheurd en het andere op een plek waar ik ze *niet* open scheur.

Eerlijk gevonden in dit kastje.

Nu ligt Loki écht schuldig te kijken bovenop zijn toren.
En ik doe wat ik natuurlijk niet zou moeten doen.
Ik zeg dat ik hem zoooooo schattig vind en aai zijn mooie hoofdje en hij doet zijn best me te paaien met een extra luid gespin.
Ik ben dol op die kat!