Het is een raar idee maar als Lodewijk niet was doodgegaan zou hij vandaag 70 zijn geworden.
Hartstikke oud!
Maar hij haalde het niet bij benadering want ging bijna 14 jaar geleden dood en in het najaar ervoor had hij de kanker waarvan we eerst hoopten dat die overwonnen (! vecht tegen kanker!) kon worden maar dat werd hij dus niet.
Onze laatste Amerikareis (als we die van een jaar later waarop hij al direct heel ziek werd niet meetellen) was die van 1996.
We kampeerden, we zochten een weg door canyons, we zakten de Green River af.
Ik was intussen een best bekwame klauteraar (is dat met au?) geworden, had geleerd dat mijn armen niet sterk zijn maar mijn benen wel.
Waar ik ongelooflijk de pest aan had (en heb): ploegen door water.
Lodewijk was véél stoerder in die dingen en niet om stoer te zijn.
Samen beleefden we avonturen. Mooie avonturen.
Ik sloeg slechts 1 album op. Kwam zoveel namen tegen van plekken waar we in Utah waren en ik zou er echt een kaart bij moeten halen en natuurboeken want op de Green River na: geen idee.
Utah, zie ik, is ook echt veel mooier dan Arizona.
Hier een paar foto’s. Ook 1 van Lodewijk werkend in onze eigen tuin.
Wat een subliem leuke foto van jullie beiden
leuke foto’s, Jeanne!