Femke is nog ziek.
Sinds dinsdagmiddag krijgt ze antibiotica maar ze wordt niet beter.
Vandaag zat ze de hele middag in elkaar in een hoekje van de tuin.
Haar poep is nog steeds geelgroen en dun = ontsteking.
Toen we haar om zes uur haar tweede portie antibiotica van de dag wilden geven, zat ze al op stok.
Wat hoop ik dan maar ook wel positief is. Want bij écht heel erg ziek blijft ze op de grond zitten. Een paar dagen geleden niet eens in het hok maar zomaar ergens in de tuin.
De kuur duurt nog t/m zaterdagochtend.
Misschien gebeurt een wonder. Voor zolang dát dan weer duurt.
Ik ben er behoorlijk ellendig van.
Ik kom tot weinig. Het enige dat ik vandaag voor mekaar kreeg behalve boodschappen doen voor de dieren was twee stukjes schrijven op het Kalkoen-weblog.
Als afleiding. Als poging uit mijn verdrietige échte wereld te stappen.
Wanneer ik vanmiddag na een half uur treurend om Femke heen lopen terugkom uit de tuin zie ik dat iemand een commentje bij een van de Kalkoen-stukjes heeft geplaatst.
Het was de slimmerik opgevallen dat ik een tikfout had gemaakt.
Wat me even fijntjes in dat commentje wordt ingewreven.
Lekker puh.
Oid.
Knap hoor.
Stoer.
En als iemand in *dit* stukje tik- of taal- of andere fouten ziet: hou je niet in.
Niets is zo leuk als wanneer iemand al down is lekker erop te gaan trappen.
Niemand hier wil ooit jou trappen, neem dat maar aan.
Het is te koud, het blijft te koud zegt de weerman, geen wonder dat de kipjes zo’n lage weerstand hebben. Wie niet, trouwens? En die vent met die opmerking over die tikfout, die zit zich diep nu te schamen, die komt niet meer terug. Hold on, girl.
De wereld is rot, maar jij maakt die wereld wel een beetje beter met je liefde voor dieren en alles wat weerloos is. Begrijp dat je heel verdrietig bent maar laat je niet kisten door stomme domme mierenneukers, daar sta je ver boven.
Laat ook maar, is geen halszaak.
Ik kan er alleen niet tegen op dit moment.
Hou je taai ! En beterschap voor Femke.
De geel/groenepoep ontstaat doordat er géén poep meer in haar ontlasting zit. Dus dit zal niet van de ontsteking zijn.
Door de ontsteking eet ze niet meer, dus daardoor ook geen poep.
Helaas herken ik hier heel veel van, zo ging het mijn lieve legkipje ook op het laatst. En die trof ik ook wel midden op de dag in het hok op de stok aan. Volgens mij is dat een ‘laat mij maar met rust’ teken.
Naar hoor, allemaal 🙁
Hoop dat je straks toch wel een beetje kunt slapen. Je bent een goed mens met veel te veel schuld- en verantwoordelijkheidsgevoel.
@Truus: probleem is dat ik al om half zes op moet om Bernadette naar buiten te laten terwijl het nu al bijna half elf is.
Ik vrees – ook na Inges comment – dat ik morgen of anders overmorgen afscheid moet nemen van Femke.
Wat me heel zwaar valt.
Positieve noot (beetje wrang maar niet echt door mij zo gevoeld): de laatste dagen trekken Bernadette en mw Tuth heel gezellig saampjes op.
Bernadette kwam hier voor-het-geval-dat (was toen nog heel abstract) óf Femke of mw Tuth zou overlijden.
Opdat er dan niet weer zoals vorig jaar met Femke een zielig kipje-alleen zou zijn.
De twee krieltjes hebben elkaar nu al gevonden.
Verstandig. Fijn voor ze (en dat meen ik oprecht).
En het liefst zou het me zijn als Femke vannacht gewoon in haar slaap dood ging.
Het is helemaal niet “Jeanne” -een tikfout in een stukje. Dus ik dacht dat wil je vast verbeteren.
En ik lees hier ook, dus ik weet wat jouw hart echt beroert. Daarom dubbele excuses.
@Theo: natuurlijk wou ik die tikfout verbeteren.
Maar waarom niet me in een mailtje erop gewezen ipv in een commentje?