Ik bezoek Sally in de Opvang in Heiloo.
Ik mag haar zelf zalven terwijl ze stevig door Anja wordt vastgehouden.
Dat is nodig want Sally vindt het maar niks.
Het zalven niet en in het hokje zitten ook niet.
De pootjes herstellen.
Maar zó langzaam!
Ik heb andijvie meegenomen en wilgetakjes.
Helaas zijn de takjes kort en dun want de wilg is nog niet zo ver aan het uitlopen als ik had verwacht.
Het liefst zou ik alles aan Sally geven maar dat is niet aardig dus ik hou het bij twee takjes en overhandig de rest voor ‘de andere konijntjes’.
De knuffel die ik haar twee weken geleden gaf ligt niet meer in haar kooi.
Misschien heeft Sally hem gesloopt, misschien vond ze er niks aan en is hij geschonken aan een ander konijn, misschien vonden de vrijwilligsters het geen goed idee en namen ze hem af direct toen ik was vertrokken.
Sally gromt. Sally gaat haar kleedjes te lijf.
Sally eet andijvie en takje.
“Doe maar dicht” zeg ik.
Want dan is ze iets rustiger.
Arm gromkonijn.
shabnam zegt
Ach, het heerlijke gromkonijn zit nu in een flat! Hopelijk is ze straks genezen net bij het goed doorkomen van de lente! Dan kan ze weer lekker rondhuppen.