Vorige reis gaat niet door ivm rugpijn, nu staat niets mijn vertrek in de weg.
Wel jammer dat ik uitgerekend nu verkouden word.
Al twee dagen dreigt er keelpijn, voel ik me wat warm en denk ik: het zal toch niet.
Maar het ‘zal’.
Vanaf vannacht is het helemaal mis: keelpijn, koorts, tissues er doorheen jagen maar vooral een gevoel van totale malaise.
Ik google ‘wat te doen’ en dat is veel water drinken en vooral: uitzieken.
En: goed eten.
Tijdens het zoeken naar ‘wat te doen’ stuit ik ook op ‘wat gedáán’.
Het virus oppikken blijkt een makkie. Overal waar mensen zijn waart het rond.
Of je het inderdaad vangt is afhankelijk van je vatbaarheid. Die is groter als je… niet goed hebt gegeten.
Dat laatste klopt wel.
Sinds ik weet dat Guus ziek is zorg ik zo goed mogelijk voor de kat maar niet zo goed voor mij.
Daar is niets meer aan te doen. Zinloos te huilen over verspilde melk.
Nú goed eten, dat vergt een bezoek aan de Plusmarkt.
Nu heeft die sowieso al weinig echt lekker eten maar als je er rondloopt misselijk en met ‘nergens zin in’ vind je zeker niet veel.
Drop gekocht en nootjes en ibuprofen.
En wat extra rosbief voor de katten.
Och, arme jij. Hoop dat je in Amerika snel opknapt door de warmte daar. De drop en de ibuprofen lijken me wel ok, maar de nootjes minder. Die laten de kriebel in je keel toenemen. Wat dacht je van druiven en lekkere warme grog van citroen met honing? Doe je een sjaal om in het vliegtuig? (vroeg deze bemoeial bezorgd) De airco kan ook gemeen zijn voor het keeltje.
De katten hebben het maar goed. Rosbief!
hopelijk knap je snel op en misschien is het aanbod aan lekker eten in amerika wel beter dan bij de plusmarkt! Een goede tijd toegewenst in elk geval. Ik hoop R. hier ook af en toe te treffen.
Knap (jawel) sneu…. In elk geval: behouden vlucht, en een gezonde landing. Wordt vast weer een heerlijke en vruchtbare tijd, dus geniet ervan!
Dank jullie wel!
Afgezet tegen echt leed is keelpijn en snotteren en je ‘gewoon’ beroerd voelen natuurlijk helemaal *niks*.