Ik stemde ooit PSP en PvdA en GroenLinks.
Lang aarzelde ik of ik Partij voor de Dieren zou stemmen (one issue partij! dacht eerst ook ik).
Toen stemde ik het maar durfde het bijna niet te vertellen. Omdat anderen diezelfde (one issue partij!)-reactie hadden.
Toen vertelde ik het wel en werd ik ook lid en nu ben ik een proud card carrying member.
Zodat de logisch volgende stap is: anderen over de streep trekken en wegweken van hun foute keuze voor het establishment of die rare ‘roep maar raak’-Roemer.
Deze week vraagt iemand mij om op 12 september voor hem te stemmen.
Omdat hij dan op vakantie is.
Waaróp – dat weet hij (vorige keer D66-stemmer) nog niet.
PvdD, opper ik.
Néé! Want: one issue!
Lees dat verkiezingsprogramma eens, stel ik voor.
Dat doet hij en how about that: hij is *om*.
Uiteraard zet ik dat meteen op twitter.
Waar het direct wordt ge-Re-tweet door mijn BFF Marianne Thieme en dan ook door 12 anderen en 1 maakt hiervan zelfs een favoriete tweet.
Zoals ik al zei how about that.
Hear hear!
Misschien toch ook maar gaan Twitteren.
Ja! twitter is the best!