Op de begraafplaats in Oosthuizen is Lizzy Sara May begraven.
Althans, dat wás ze.
Iemand meldde op mijn Begraafplaatsen-site dat hij het graf had gezocht met mijn beschrijving en foto’s in de hand, en dat hij het niet had kunnen vinden.
Vandaag ga ik zelf kijken en inderdaad: geen graf.
Iemand op twitter raadt me aan de gemeente Zeevang te bellen die over de begraafplaats gaat.
Ik bel en zal worden teruggebeld en sinds ik om half elf vanochtend heb gezien dat het graf écht weg is, voel ik me klote.
Hoe kán dat nou? Termijn verstreken, achterblijvers ook dood of geen zin of geld meer om de grafrechten te betalen?
Om kwart voor vier gaat de telefoon.
Het graf blijkt verplaatst.
Waardoor ik me erg opgelucht voel.
Wat een beetje raar is want ik kénde die vrouw niet eens.
Maar via haar komt het -denk ik- dichtbij: geruimde graven, niet terug te vinden doden, geen plek om te bezoeken.
Alles wat ik vroeger onzin vond.
Maar twee jaar begraafplaatsen bezoeken doet iets met een vrouw.
Geef een reactie