De laatste tijd overkomt me regelmatig iets dat ik om allerlei redenen niet hier wil neerzetten.
Bv omdat het gaat over iemand die het mogelijk zou lezen.
Dan word ik me pijnlijk bewust dat de enige die ik als het me echt hoog zit kan bellen, R. is.
Dus die bel ik dan. Maar soms ook niet. Omdat ik denk dat ik het niet te gek wil maken.
Bv.
Vandaag dacht ik: dat lijkt me toch wel makkelijk als je dan een ándere ‘vriendin’ (m/v) kunt bellen.
‘Hoi, met Jeanne – wat me nú toch is overkomen!’
Alleen kan ik me niet herinneren hoe dat vroeger ging. Toen ik nog wel eens iemand anders belde.
Serieus: ik ben glad vergeten hoe je zoiets aanpakt. Hoe je dat dóet.
En hoe deed ik het met selecteren uit de mogelijke te bellen personen over welk onderwerp.
Ik kan het me werkelijk niet voor de geest halen.
En zomaar iemand bellen.
Daar stel ik me al helemaal niets bij voor.
Geef een reactie