Terwijl ik zit te wachten bij de kapper buigt zich een vrouw over me heen.
Ken ik haar nog? Genant moment: nee.
Wanneer ze haar naam noemt herken ik haar wel.
Blijft staan dat het genant was.
Ze vraagt hoe het met me gaat.
Ik pak breed uit over mijn Amerika-reizen en mijn mini-trips.
Ze vraagt wat ik met kerst ga doen.
Niets – maar kerst zegt me ook niets.
Dus, concludeert ze met een licht vraagteken in haar stem: het gaat goed?
Inderdaad: het gaat goed.
Later denk ik: was dat nou zo’n gesprek waartoe mensen in commercials worden aangezet ‘vraag eens aan een oudere buurtbewoner of die misschien eenzaam is’?
Geef een reactie