Wie een gangbare kwaal heeft als lage rugpijn kan rekenen op veel goedbedoelde adviezen.
Door hier mijn beklag te doen lok ik ze uit, ook al vraag ik er niet om.
Dat snap ik.
En ik ben me zéér bewust van dat ‘goedbedoeld’.
Wat ik niet had verwacht is dat ik ze ook zou krijgen bij door mij zakelijk gestelde mailtjes met de strekking: ik ben de komende weken *niet* weg.
Ik weet nu: dat er héél veel mensen zijn met lage rugpijn en mensen die mensen kénnen met lage rugpijn en combi’s ervan.
Eigenlijk wist ik dat al.
Wat nieuw was: hoeveel remedies er zijn (van een simpel paracetamolletje via ‘rust’ en ook ‘beweging’ tot het zingen van helende liederen).
En op een enkele zeer gewaardeerde raadgever na allemaal met een zeker aplomb.
Doe dit en het helpt zeker.
Laat dat ná en dan ligt het helemaal aan jóu dat je niet subiet beter wordt.
Echt, heus – ik ben dankbaar.
Maar ik schrik ook een beetje van het zekere weten en van het makkelijke waarmee ook door mensen die niet meer van me horen dan ‘rugpijn’ diagnoses worden gesteld.
Spit – okee. Ischias – mm. Maar: hernia? Zomaar op basis van ‘m’n rug doet pijn’?
Ik hoop van harte dat ik zelf niet zoveel te melden heb wanneer iemand me deelgenoot maakt van haar (m/v) ongemakken.
@Jeanne
ook mijn sympathie voor de situatie,
-durf ik ook nu nog te geven-
en ja, ook ik had rond 40ste jaar opeens zomaar zware tijd met meer dan erge rugpijnen, au au
Geen diagnose gekregen, een jaar zoet geweest, geen therapie gedaan, vond niet dat dat iets toevoegde aan beteren. Er in berust, evenwicht gezocht in gewoon blijven bewegen (fietsen lukte het beste) en rust nemen. Dat laatste vooral in mind en question ermee.
’t Is over gegaan maar rug bleef altijd zwakke plek, kan bv. niet meer op grond liggen, slapen in tent ed. of 15 km. lopen, benen strak geworden. Aanpassen. Maar er zijn ergere dingen.
Dat is mijn verhaaltje.
groeten!
Sympathie is zeer welkom.
‘Over gegaan’ klinkt goed, een jaar is lang.
Ik denk nu ook dat ik kan leven met beperkingen zoals de door jou genoemde tent.
Wat is het lijf als het wél werkt toch een kostbaar goed dat we veel te weinig waarderen.
Ik sluit me helemaal bij je aan Jeanne…en ik blijf duimen dat die akelige pijn weg zal gaan en advies heb ik niet..gewoom doen wat het beste bij je past en wat goed voelt….dat is wat in mijn ogen het beste werkt…
@Linda: dat waardeer ik heel erg in jou, dat jij, als iemand die als geen ander weet wat pijn is je *niet* uitput in allerlei dwingende adviezen.