Zwoel wordt deze nacht, zegt de weervrouw.
Ik zweet en plak en trek m’n natte haren uit m’n gezicht.
Ik mail de zoveelste R1J-er die een bijdrage aan de sportserie toezegde en toen geen sjoege meer gaf.
Geloof me: wie voor mijn wielen komt grijp ik mét ‘eh… weet je nog, je zou bijdragen’ en wie niet reageerde mail ik ‘mogelijk vergat je te reageren’ en wie ‘geen zin’ oid mailde zeur ik ’toe nou! kom op! hoeft niet lang te zijn! niet flauw doen! vooruit! voor mij!’
Wat het allemaal voor zin heeft moet nog blijken.
Een ding is al wel zeker: zwoel zal deze nacht voor mij niet zijn.
Bij ‘zwoel’ stel ik me iets anders voor dan hevig zwetend vanwege de hitte Eebje van me af duwend omdat die liefdevol het harige lijfje dicht tegen het mijne wil drukken.
Geef een reactie